5 ตุลาคม 2564
ในที่สุดเราก็ได้ประชุมกันในนามคนพิการระดับชาติเพื่อร่วมกันผลักดัน ขับเคลื่อนลดความเหลื่อมล้ำที่กำลังสร้างความเสียหายอย่างมากให้กับประเทศไทยทั้งวันนี้และในอนาคต
งานการช่วยเหลือคน มีทั้งเรื่องเร่งด่วนและมีทั้งช่วยเหลือให้เกิดความยั่งยืน
ให้เงิน 500 บาท ไม่กี่วันก็ใช้หมดแล้ว คนพิการไทย วันนี้ยังเดินทางออกจากบ้านไม่ได้ ไปโรงเรียนไม่ได้ ไปโรงพยาบาลไม่ได้
สิทธิพื้นฐานที่หลายๆ คนยังเข้าไม่ถึง และยังอีกหลายๆ คนยังอาจจะลืมไปว่า นี่เป็นเรื่องสำคัญต่อการพัฒนาการของคนมาก
จะมีประโยชน์อะไร ที่คนพิการต่อสู้ผ่าฟันเล่าเรียนจนจบ แล้วยังออกไปทำงานเหมือนคนอื่นๆ ไม่ได้?
จะมีประโยชน์อะไร จ้างงานคนพิการ แล้วคนพิการยังเดินทางไปทำงานไม่ได้?
จะมีประโยชน์อะไร เมื่อไปถึงที่ทำงานแล้ว ที่ทำงานก็ยังไม่เอื้อให้กับคนที่มีสภาพร่างกายที่มีความแตกต่าง?
ยุติธรรมแล้วหรือไร ที่เมืองทั้งเมือง “คนทุกคน” ยังอยู่อาศัยร่วมกันไม่ได้?
เพราะทุกคนมีสิทธิที่จะใช้ชีวิตอยู่ในโลกนี้อย่างมีความสุขเท่าๆ กัน
สิ่งสนับสนุนต่างๆ ที่พวกเราร่วมกันต่อสู้ จะเป็นหลักประกันให้กับทุกชีวิตในวันพรุ่งนี้
เราจะร่วมกันขับเคลื่อนเพื่อเปลี่ยนแปลงประเทศอย่างเร่งด่วน
กราบขอบพระคุณ อ. ชูศักดิ์ จันทยานนท์ ประธานสภาคนพิการทุกประเภทแห่งประเทศไทย, T4A, เพื่อน พี่ น้อง สภาและสมาคมคนพิการ “ทุกองค์กร”
รวมกันเป็นหนึ่ง ต่อสู้ ผลักดัน ไม่ยอมแพ้ สำหรับผมนี่คือประวัติศาสตร์หน้าใหม่ครับ!