ช่วงนี้เป็นช่วงที่ต้องลงแล้ว ปีนี้เข้มข้นครับ ไม่พูดเยอะเจ็บคอ มาตรฐานไม่ไหวเลย สิ่งที่ผมเห็น ตามนี้ครับ…
- เป็นห้องน้ำแบบอยู่ในห้องน้ำทั่วไปและแยกชาย/หญิง
- ราวจับไม่ครบ
- ราวจับไม่มีความแข็งแรง
- ราวจับติดตั้งผิดแบบ กลายเป็นตัวกีดขวาง
- ความกว้างห้องน้ำ ไม่เพียงพอ
- ปุ่มขอความช่วยเหลือ ที่คนพิการคงไม่มีทางจะขอความช่วยเหลือได้, มีเพียงจุดเดียว
- กระดาษทิชชู่ … อย่าให้พูดเลย
- ถังขยะ คนพิการใช้ไม่ได้
- กระจก ไม่มี
- ที่กดสบู่เหลว สูงมาก
นี่เป็นมาตรฐานที่เราเห็นได้ทั่วไปแบบไทยๆ (ขอโทษนะครับ มันเป็นอย่างนี้จริงๆ) ไม่เว้นแม้แต่หน่วยงานรัฐฯ ก็เอากะเขาด้วย
เหตุที่ผมบอก ‘มาตรฐานประเทศไทย’ ไม่ได้ดูถูกคนไทยนะครับ เพราะมันเป็นอย่างนี้จริงๆ (เฉพาะสิ่งอำนวยความสะดวก)
มีน้อยนักที่จะทำออกมาได้มาตรฐานที่สูงที่น่าพอใจ
ภาครัฐฯ ไม่ทำงานช่างหัว(เฮ้อ) แต่ภาคเอกชนมีกำลังทำได้ง่ายๆ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้ประกอบการต้องรับผิดชอบต่อสังคม
แท้จริงแล้ว มันคือ CSR ที่สุดท้ายแล้วมันจะเป็นภาพบวกที่กระทบต่อคนทำประโยชน์มหันต์ครับ
เชื่อไหมครับ ผมไปเห็นห้องน้ำที่เวียดนาม โอย จะเป็นลม น้องๆ กับญี่ปุ่นเลย
ทำไมประเทศไทย ทำอย่างเค้าไม่ได้ ตอบผมหน่อย?