Accessibility Is Freedom เข้าถึงและเท่าเทียม | Accessible and Equal
พอดีครอบครัวน้องอุ้มบุญ ยกแก๊งค์กันมาธุระที่กรุงเทพหลายวันหน่อย ไอ้ผมเองก็ยุ่งเอามากๆ แต่ก็พยายามหาเวลาไปเจอน้องจนได้ครับ
เจอกันครบหน้า แม่แหม่ม คุณยาย น้องชายจอมซนของเจ้าอุ้มบุญ อุ้มบุญกลับไปเรียนที่ลพบุรีครับ เจอกันคราวนี้โตเป็นหนุ่มแล้ว สิ่งที่เห็นการเปลี่ยนแปลงคือเงียบกว่าเมื่อก่อน จริงๆ อุ้มบุญเป็นเด็กร่าเริงครับ คิดว่าโตเป็นหนุ่มประกอบกับสภาพแวดล้อมครับ
ผมช่วยคิด ช่วยวางแผน ช่วยให้คำแนะนำ ช่วยในเรื่องที่พอจะช่วยได้มาเสมอๆ ครับ ถ้าใครไม่เคยอ่านเรื่องราวแนะนำให้ตามลิงค์นี้ https://www.accessibilityisfreedom.org/tag/น้องอุ้มบุญ/ ครับ
คนหนึ่งคนหากมีร่างกายที่สมบูรณ์ การเติบโตการพัฒนาเราคงไม่ต้องไปห่วงอะไร แต่อุ้มบุญเป็นเด็กพิการตั้งแต่ยังเล็ก ครอบครัวความเป็นอยู่ไม่ดีนัก การพัฒนาการ การเรียน รวมๆ คือ โอกาสที่น้อยกว่าคนอื่นในทุกๆ เรื่อง เด็กคนนี้กำลังเดินทางตามรอยผม ก็ไม่ต่างกับคนพิการคนอื่นๆ ในประเทศไทยในทุกวันนี้ ที่ถูกปิดกั้นโอกาสและการพัฒนาการ นี่ทำให้ผมไม่สามารถที่จะละเลยเด็กคนนี้ไปได้…
วันนี้อยากเล่าสั้นๆ เพียงเท่านี้ และผม ‘อยากชวน’ พวกเรา เพื่อน พี่น้อง สมาชิกของ Accessibility Is Freedom มาร่วมมือกัน ช่วยกันดูแล เด็กคนนี้ครับ
คงไม่มีสิ่งใดจะตอบแทน นอกจากความสุขที่ทุกคนจะได้อย่างเปี่ยมล้น เมื่อเราได้เห็นเด็กคนหนึ่ง สามารถที่จะเติบโตได้อย่างแรง และเราช่วยกันผลักดันให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้…
ทำบุญช่วยคนกุศลแรงครับ!
