18 กุมภาพันธ์ 2566
ในที่สุดก็มีโอกาสได้ไปคุยกับน้องๆ ที่โรงเรียนมหาไถ่ พัทยา
ผมไม่ได้ไปนานมากๆ แล้ว ในความตั้งใจจริงๆ ครั้งแรกเพียงแค่ไปพูดคุยในบรรยากาศพี่ๆ น้องๆ เบาๆ ครับ
ถามถึงความฝัน น้องๆ หลายคนตอบคล้ายๆ กันครับ คือ “อยากช่วยเหลือตัวเองได้ มีงานทำ ช่วยครอบครัวได้…”
คำเหล่านี้ตรงกันเป๊ะกับคำพูดของคุณพ่อเรย์ คนที่สร้างมหาไถ่/พัทยา ด้วยสองมือของท่าน
เวลาผ่านไป 30กว่าปี ด้วยพลังการสานงานต่อจากลูกๆ คุณพ่อเรย์ สร้างการเปลี่ยนแปลง พัฒนาอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้ปรับฐานะเป็น “วิทยาลัยเทคโนโลยีพระมหาไถ่ พัทยา” แล้ว เด็กๆ เหล่านี้เรียนจบ มีวุฒิ ติดตัวด้วย แจ๋วจริงๆ
บทสรุปที่คิดว่าชัดเจนที่สุดที่บอกน้องๆ ไปคือ การแข่งขันสังคมภายนอกนั้นไม่มีใครรอใคร
ความพิการ ด้วยกฏเกณฑ์สังคมเราจะมีตัวช่วยได้บ้าง แต่ยั่งยืนที่สุดคือตัวเรา
เมื่อร่างกายเราไม่เท่าคนอื่น สิ่งที่ต้องทำ คือ ต้องขยันและเป็นคนเก่งให้ได้
ร่างกายด้อยกว่าเพียงแค่บางอย่าง เราสร้างสิ่งที่มีคุณค่าอื่นๆ เพิ่มได้
อีกไม่นานเด็กๆเหล่านี้ก็จะเติบโตกลายเป็นหนึ่งพลังร่วมพัฒนาสังคมเช่นเดียวกับคนอื่นๆ
ตั้งใจว่าจะปรับเวลา ไปหาน้องๆ บ่อยๆ ชวนเพื่อนๆ ด้วยครับ, ทั้งโรงเรียนและน้องๆ ต้องการการสนับสนุนอีกมาก ไปช่วยกันคนละไม้คนละมือครับ https://www.facebook.com/RVSD.Pattaya