สิทธิและกฏหมาย

เพื่อให้เกิดการแข่งขันอย่างเป็นธรรม ในสนามกีฬามีระบบแฮนดิแคปและในสนามแข่งชีวิตก็เช่นกัน เมื่อบุคคลใดบุคคลหนึ่งเกิดมีศักยภาพร่างกายที่ด้อยกว่า กฏเกณฑ์ของสังคมคือต้องมีสิ่งส่งเสริม สนับสนุน ช่วยเหลือ เพื่อลดความเหลื่อมล้ำนี้ การศึกษา เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้คนพัฒนาตนเองได้ แต่ร่างกฏหมายนี้ “ยกเลิก” สิทธิการเรียนฟรีถึงปริญญาตรี จากแสงแห่งความหวังที่ริบหรี่คราวนี้เห็นทีคงจะมอดดับ

ต่อเนื่องจากเมื่อวานนี้: ศาลปกครองสูงสุดพิพากษา ให้ กทม ชดเชยค่าเสียโอกาส กลุ่มผู้ฟ้องที่มีทะเบียนบ้านใน กทม รายละ 5,000 บาทพร้อมดอกเบี้ย จากที่ กทม ติดตั้งลิฟท์และสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐาน(ตามกฏหมาย) บนระบบรถไฟฟ้าบีทีเอส ล่าช้า 5 ปีไปแล้วนั้น… ในฐานะประชาชนผู้ที่ได้รับผลกระทบโดยตรงและเป็นหนึ่งในผู้ฟ้องเกิดคำถามหลายๆ คำถาม เชื่อว่าหากเกิดการพูดคุย จะเกิดข้อมูลเกิดบรรทัดฐานของการทำงานในรูปแบบใหม่ๆ, โปรดใช้ความสุภาพและระมัดระวังหมิ่นศาลด้วยครับ [คำถามแรก P1:] ขอให้คิดว่า จากที่คุณเป็นคนที่ร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง, วันดีคืนดีคุณเกิดมีปัญหาสุขภาพ เดินไม่ได้-ต้องนั่งรถเข็นหรือมีสุขภาวะใดๆ ทำให้ความสามารถในการเคลื่อนไหวยากลำบาก แต่คุณก็ยังต้องใช้ชีวิตตามปกติ ต้องไปทำงาน ไปทำธุระ จับจ่ายใช้สอย หรือแม้แต่ต้องเดินทางจากบ้านไปโรงพยาบาลโดยอาศัยระบบขนส่งสาธารณะ แต่คุณไม่สามารถเดินทางได้โดยสะดวกเหมือนคนอื่นๆ คุณคิดว่า คุณจะประเมิน ‘ค่าเสียโอกาส-ต่อเดือน’ เป็นเงินเท่าไหร่? ตอบได้ที่ลิงค์นี้ครับ >>>https://forms.gle/wqrpyzV42rQLgKVd6<<< #ซาบะโพล #SabaPoll

8 กันยายน 2564 ศาลปกครองกลางพิพากษายกฟ้อง คดีที่สมาคมสภาคนพิการทุกประเภทแห่งประเทศไทยยื่นฟ้องว่า การรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย (รฟม./ผู้ถูกฟ้องคดี) ละเลยต่อหน้าที่กรณีไม่จัดทำลิฟต์สำหรับคนพิการและสิ่งอำนวยความสะดวกในสถานีรถไฟฟ้าให้ครบถ้วนและเป็นไปตามมาตรฐานความปลอดภัย ในโครงการรถไฟฟ้าสายสีม่วง ช่วงบางใหญ่-บางซื่อ ทั้ง 16 สถานี

เป็นครั้งแรกที่เราได้มีโอกาสรับเชิญไปพูดในฝั่งคณะนิติศาสตร์ครับ น้องๆ ป โท สิทธิมนุษยชน ต้องจัดให้เต็มๆ ผมเลือกประเด็น ‘ทุบลิฟท์ BTS’ ไปเล่าให้น้องๆ ฟังครับ ด้วยสถานการณ์โควิด ครั้งนี้ต้องคุยกันผ่านระบบออนไลน์ ไม่ว่าจะคุยกับแบบไหน ข้อมูลก็มีให้ครบถ้วน ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์การเข้าถึงในภาพรวมของประเทศไทย แม้แต่ virtual survey เราก็มีให้ จัดไปครับ

ตลอดหลายวันที่ผ่านมา ‘ผมโครตยุ่งครับ’ วันนี้ขอมาส่งข่าวให้ทุกคนได้รับทราบสั้นๆ… 6 ปีของการทำงานเพื่อส่วนรวม นี่เป็นครั้งแรกที่เราจะต้องไปศาลอาญาครับ งานที่พวกเราช่วยกันทำกันตลอดมาอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยนั้น ผลเห็นเป็นที่ประจักษ์และอธิบายได้ด้วยตัวมันเองอยู่แล้วครับ ผมยังไม่สามารถให้รายละเอียดอะไรได้มากเพราะจะเป็นการหมิ่นศาล

1. กฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวยความสะดวกในอาคารสำหรับผู้พิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา (ฉบับที่ 2) 2564 https://drive.google.com/file/d/1FPTHqkYUbHUGekzUYaE7sKkTauQEPtIk/ 2. กฏกระทรวง กำหนดสิ่งอำนวยความสะดวกในอาคาร สำหรับผู้พิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา พ.ศ. 2548 https://drive.google.com/file/d/1mIwx0j_EL62LIvWFf44JcwQ8NnYOiiaT/

‘ปัญหาที่จอดรถคนพิการ’ หนึ่งในประเด็นหลัก คือ เรายังไม่มีกฏหมายในการกำหนดโทษอย่างชัดเจน (ถึงแม้ บอกไว้ว่าใครจอดได้บ้าง) ผมพูดมาเสมอครับ หนึ่งในแนวทางการแก้ไขปัญหานี้ คือ ต้องยกเครื่องกฏหมายในทุกมิติ ทั้งสนับสนุน ส่งเสริม และกำหนดโทษปรับ ผมยกตัวอย่างกฏหมายสูบบุหรี่ในพื้นที่สาธารณะตามป้ายนี้ครับ ผมจะผลักดันส่วนนี้ให้เกิดขึ้นให้ได้ครับ

ทราบข่าวล่าสุดว่า ครม เห็นชอบแล้ว เอกสารที่ผมได้มายังเป็นร่างนะครับ ทั้งนี้เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงคงมีน้อยมากแล้ว เอามาให้พวกเราดูและคำนวนกันให้เป็นครับ  

ปัญหาการแย่งจอดบบพื้นที่ที่จอดรถคนพิการ บ้านเราเกิดขึ้นหนักมาก นี่เป็นหนึ่งการละเมิดสิทธิและทำผิดกฏหมายอย่างชัดเจน วันนี้ขอมาเติมพลังความรู้ให้กับทุกคน เพื่อให้รู้สิทธิและหน้าที่ โดยเอากฎกระทรวงว่าด้วยการ ‘กำหนดสิ่งอำนวยความสะดวกในอาคารสำหรับผู้พิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา พ.ศ. 2548’ มาย่อยให้อ่านกันง่ายๆ ครับ

เราจะส่งต่อเกร็ดความรู้ทางด้านกฏหมายให้ถึงมือทุกๆ คน แบบอ่านกันง่ายๆ วันนี้เอาเรื่องสำคัญสุดก่อนครับ: “ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิ เสรีภาพ และความเสมอภาคของบุคคลย่อมได้รับการคุ้มครอง”