เดินทางได้ ทุกชีวิตมีความสุขได้ | ดีใจที่เห็นรอยยิ้มคุณพ่อ

เมื่อเช้าเราได้ลองใช้ CABB แท๊กซี่เป็นครั้งแรกค่ะ คุณพ่อมีอาการอัลไซเมอร์และยังมีปัญหากระดูกสะโพกหัก การเดินทางไปไหนมาไหนโดยใช้รถทั่วๆ ไป ก็ต้องใช้วิธีช่วยกันยกคุณพ่อขึ้น-ลงจากรถเข็น ไปนั่งรถ เราเคยลองใช้รถแท๊กซี่ทั่วไปไม่ง่ายเลย ก็เลยเป็นเหตุให้เราไม่ค่อยได้พาคุณพ่อออกไปข้างนอกเท่าไหร่นัก ฉันรู้สึกไม่โอเคเลยเพราะเมื่อก่อนคุณพ่อชอบท่องเที่ยวบ่อยๆ และยังจ๊อกกิ่งทุกๆ วันอีกด้วย

ฉันได้รู้ข่าว CABB แท๊กซี่จากเพจ Accessibilty Is Freedom ค่ะ แรกๆ ก็สอบถามไปเรื่อยๆ ได้ข้อมูลจากบริษัททัวร์ต่างๆ ว่าค่าเช่าอยู่แถวๆ 4 พันบาทสำหรับรถตู้ที่รถเข็นใช้ได้!! ได้รู้ราคาค่าเดินทาง มันรู้สึกเจ็บปวดจริงๆ นะ กลุ่มนักท่องเที่ยวต่างชาติที่อายุมาก ที่ใช้วีซ่าแบบคนเกษียณแล้วเยอะแยะ สงสัยเค้าคงร่ำรวยมีเงินเยอะมากนะนี่ ว่าแต่ เอ… แล้วคนไทยที่มีฐานะไม่ดีหรือปานกลาง คนพิการ คนป่วย ผู้สูงอายุ เค้าเดินทางกันได้ยังไงนะ, ทำยังไงเค้าจะไม่ต้องจ่ายค่าเดินทางที่มากกว่าคนอื่นๆ ทั่วไป, ทำยังไงประเทศไทยถึงจะกลายเป็นประเทศที่ทุกอยู่ร่วมกันอย่างเท่าเทียมได้นะ?

พอทราบว่ามี CABB ที่รถเข็นใช้ได้สะดวก ฉันก็โหลดแอ๊ปอย่างไว แล้วก็ลองจองไปเที่ยวห้างเดอะมอลบางกะปิใกล้ๆ บ้านค่ะ คนขับโทรมาหาเราก่อนนัด 30นาที มาถึงก็จอดหน้าบ้าน คนขับบอกว่า “ไม่ต้องรีบนะครับ สบายๆ” แล้วก็จัดการวางทางลาด รถเข็นคุณพ่อใหญ่พอดูแต่เราทั้งสามคนก็ใช้รถ CABB ได้สบายๆ ไม่อึดอัดเลย, พอถึงห้าง พี่คนขับก็จอดบนพื้นที่ที่ปลอดภัยใกล้ๆ กับทางลาด ต้องขอขอบคุณ CABB ที่กรุณาเปิดการให้บริการ มีราคาที่ทุกคนใช้ได้อย่างเท่าเทียมกับแบบนี้

คุณพ่อออกจากบ้านได้ ก็มีรอยยิ้มและมองวิวตลอดทางอย่างมีความสุข เราเองก็มีความสุขด้วย, ขอให้ CABB รุ่งเรืองดีๆ ยิ่งขึ้นไปค่ะ