บันทึกการแข่งขัน ครั้งแรกกับการลงสนามวิ่งบนถนนระยะมาราธอน ‘บางแสนมาราธอน 2019’

ย้อนรอยกลับไปเมื่อ ณ วันแรกที่ผมเริ่มเลือกวิธี ‘ออกกำลังกายด้วยการวิ่ง’
แข่งขันเหรอ? NO WAY แรกๆ ไม่มีอยู่ในหัวเลย ก็เพื่อสุขภาพซ้อมไปเรื่อยๆ ผมใช้วิธีวางเป้าหมาย เพิ่มระยะและเวลา ท้าทายตัวเองไปเรื่อยๆ ครับ
ในสวนสาธารณะ หนึ่งปี สองปี สามปีผ่านไป ความรู้สึกมันเริ่มเฉยๆ ผมเก็บบันทึกตลอดเวลา มองเเห็นการพัฒนาการของตัวเราที่ช้าลงครับ

สามปีในสนามซ้อม 90% ใช้ที่สวนหลวง ร 9 ผมไต่ระยะขึ้นไปเรื่อยๆ ซ้อมไปด้วย-เก็บระยะทางไปด้วย
ไล่ขึ้นไปแตะระยะ 42 กิโลเมตรทำได้แล้วหลายเซ็ต ระยะทางสะสม 3พันกว่ากิโลเมตร
ก็ตกลงใจ คิดว่า ‘เอาล่ะ ถึงเวลาแล้ว เราลองออกไปข้างนอกดูบ้างนะ…’

นี่เป็นที่มา ของการมองหาสนามแรก กับการแข่งขันมาราธอนแรกในชีวิต แล้วก็ลงตัวกับ ‘บางแสนมาราธอน’ ครับ
ใกล้กรุงเทพฯ ค่าใช้จ่ายไม่มาก ทุกอย่างควรจัดการได้ไม่หนักหนา สนามนี้เป็นการแข่งขันระยะเดียว คือ ระยะมาราธอน 42.195 กิโลเมตร
เล่าให้ฟังเล็กๆ ว่า คนที่ใช้รถเข็นมีอะไรต้องเตรียมเยอะครับ ความสะดวกต่างๆ บ้านเมืองเราการออกแบบเพื่อคนทุกคน ยังมีน้อยมาก…
การเดินทางและค้างคืน สถานที่เอย ห้องน้ำเอง ต่างๆ นาๆ สำหรับผมทุกปัญหาคือความท้าทายครับ

ผมตัดสินใจสมัครช้า ต้องใช้บัตรการกุศล ค่าจ้างไปวิ่งเนี๊ยะ 3,000 บาท (แหนะ 555+)
แต่กับการจัดการแข่งขันมาตรฐานระดับโลก อย่างไรก็ต้องไปให้ได้ครับ พอตัดสินใจช้า ที่พัก ไม่เหลือเลย ><
ว่าก็ว่า สนามบางแสน เขาจองกันที่พักกัน ก่อนลงสมัครซะอีกครับ … 555+
ตั้งใจไว้ว่า ไม่เป็นไร เราไปจอดรถซักกิโลเมตรก็โอเคแล้ว พอดีได้วอร์มเข้าสนาม สบายๆ…
ถือว่ายังโชคดีครับ ที่สุดท้ายแล้ว ได้รู้จักน้องๆ พี่ๆ ที่สวนหลวงฯ ช่วยสละห้องให้ อยู่ไม่ไกลจากจุดปล่อยตัว…

ก่อนหน้าวันแข่งขัน ไม่กี่วันผมซ้อมแตะระยะมาราธอนได้อีก 1 เซ็ตครับ
ต้องบอกว่า ช่วงนั้นร่างกายยังสดมาก เพราะยังไม่เคยลงแข่งขันที่ไหนๆ เลย
ก่อนวันแข่ง 1 วัน ไปรับ Race Kit ถือโอกาสขับรถไล่ดู สภาพสนามทั้งหมดครับ

สำหรับผมแล้ว ผมต้องการไปร่วมแข่งเหมือนนักวิ่งทุกๆ คน ไม่ต้องการมีอะไรเป็นพิเศษ
จะมีก็เพียงติดต่อเจ้าหน้าที่ สอบถามหาทางหนีทีไล่ห้องน้ำ และเราต้องเตรียมตัวให้ดีมากๆ ก็เท่านั้น

คืนก่อนจะถึงวันแข่งขัน คงตื่นเต้น นอนไม่หลับเลยครับ แต่ด้วยร่างกายยังสด บวกกับนอนตุนไว้เยอะ ก็เลยรู้สึกเฉยๆ
นักวิ่งเยอะจริงๆ แต่นักวิ่งโดยส่วนใหญ่มีวินัยที่ดีเลยครับ ประกอบกับถนนกว้าง แถมแข่งกันระยะเดียวด้วย เลยกลับกลายเป็นว่า ‘เป็นสนามที่วิ่งง่ายมาก’ ครับ

ตอนแรกแผนการวิ่งผมวางไว้ช่วงแรกไปช้า ช่วงหลังค่อยจัดกันหนัก แต่มาเปลี่ยนใจทีหลังเพราะเห็นสภาพสนามจาก Race Map แล้ว
คิดว่า ‘เก็บเวลาในช่วงที่เอื้อให้ทำเวลาได้ จะดีกว่า’ ส่วนของเขาสามมุข ค่อยว่ากันน่า… 555+

ก็เลยกลายเป็นว่า ‘ซัดกันยาว…’ ตั้งแต่กิโลเมตรที่ 2 แล้วครับ ความเร็วที่ทำได้ เพจเฉลี่ยที่ 5ต้น-กลาง ตามสภาพถนนครับ
ผมเจอช่วงก่อนถึงสะพาน สภาพถนนไม่ดีมากๆ ตรงนั้นน่าจะเป็นโซนน้ำเคยท่วมทำให้ผิวหน้าถนนเป็นก้อนหินโผล่ ขรุขระสุดๆ แถมลาดเอียงอีกตะหาก ><
สภาพถนนที่ไม่ดี เป็นตัวต้านแรงรถเข็นที่หนักมากครับ พอหลุดไป, ช่วงสะพานทำความเร็วได้ดีครับ
ส่วนการไต่เขาก็ยังพอได้ที่เพจ 6-7 มีจุดที่แรงเกลี้ยงที่เพจ 10 กันเลย หลุดจากเขาได้ก็เข้าเส้นที่เพจ 5กว่า
สรุปเวลาที่ได้ Chiptime 04:06:18 ได้อันดับ 36 จากนักแข่งกลุ่มอายุ 50-54 ทั้งหมด 716 คนครับ

สำหรับผมแล้ว ต้องบอกว่า เป็นการแข่งขันที่มันส์สะใจมาก กองเชียร์ดีงาม น้องๆ กรี๊ดกันลั่นถนน ไอ้ผมก็อดเล่นด้วยไม่ได้ ตลอดทาง 555
เสื้อ Finisher พอดีๆ ไม่หนาไม่บางจนเกินไป ออกแบบสวยมาก ใส่แล้วใส่อีกครับ

จะมีซักกี่อย่างที่ระหว่างคนที่มีร่างกายต่างกัน คนที่นั่งรถเข็นกับคนที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงจะมีกิจกรรมร่วมแข่งขันกันได้
หนึ่งเรื่องก็คือเรื่องวิ่งนี่แหละครับ ผมถึงพูดเสมอๆ ว่า ดีใจและเป็นเกียรติมาก ที่ได้ร่วมแข่งกับทุกคนครับ

ทุกอย่างในโลกนี้ล้วนมีความแตกต่างกัน หากเรามีหนึ่งอย่างที่ด้อยกว่า แต่นั่นไม่ได้หมายถึงทุกอย่าง ซักหน่อยหนึ่ง จริงไหมครับ?
ตัวเราเองนี่แหละ ที่ต้องมองเห็นและจัดการกับมันให้ได้ ต้องไม่ลืม ‘ปัญหาต่างๆ จะทำให้เราแข็งแรง’ ครับ
สำหรับผมแล้ว การวิ่งนอกจากจะได้เรื่องสุขภาพอย่างแน่นอนอยู่แล้ว ผมวิ่งเพื่อบอกกับทุกคนว่า ‘#เพราะเราเท่ากัน’ ครับ

กับการลงสนามครั้งแรก ถือว่าพอใจมาก ได้เก็บข้อมูล เอาจุดดี/จุดด้อยมาเพื่อพัฒนาต่อ ติดใจครับ…

ขอบคุณบางแสนมาราธอนที่จัดการแข่งขันมาตรฐานโลก ข้อมูลพร้อม การทำงานมืออาชีพ ข้อมูลจำเป็นที่ต้องรู้ทุกอย่าง ส่งถึงมือนักแข่งทุกคน นักแข่งไม่ต้องไปตะกุยตะกายหาที่ไหนเลย ช่วงแข่งทีมน้องๆ ให้น้ำน่ารักมากเชียร์กันตลอดทาง ทีมแพทย์สนามที่แม้ผมจะไม่ได้ใช้บริการเลย แต่เห็นการทำงานตลอดและทราบว่า มีทีมแพทย์นักวิ่ง ร่วมวิ่งปะปนอยู่กับพวกเราด้วยคอยดูแลด้วย ยอดเยี่ยมมาก ต้องปรบมือให้ดังๆ ครับ

ขอบคุณคุณอ๋อ คุณแอนและเพื่อนพี่น้องก๊วนสวนหลวง ร 9 ที่สละห้องให้ เป็นเพื่อนซ้อม ได้คุยได้ความรู้ก็จากที่นี่เยอะเลยครับ

ขอบคุณน้องออย น้องสาวคนสวยและแข็งแรงในสามโลก ที่ตื่นแต่เช้าหนีสามีมารับตอนเข้าเส้นชัย ออยเป็นคนที่ยุให้ซื้อนาฬิกา สุดท้ายมันนำพาให้ได้มาออกกำลังกายเลยครับ

ขอบคุณภาพสวยๆ จาก Enjoy Image ที่กรุณาส่งมาให้ฟรีๆ เลยครับ
ขอบคุณเพื่อน พี่ น้อง นักแข่งทุกท่านที่ช่วยเหลือเกื้อกูล ทักทายกันตามสมควร บางแสน 42 สนามหน้าเจอกัน BESTRONG ครับ!