รายงานความคืบหน้า โครงการ ‘ช่วยน้อง’ สำหรับปีแรก

หนึ่งในงานที่ภาคภูมิใจของพวกเราเป็นอย่างมาก คือ
การทำงานต่างๆ ของผมที่ผ่านมา ทำให้มีโอกาสที่จะได้ ‘ช่วยน้อง’ ที่ด้อยโอกาส
ภาพที่เห็นเป็นภาพถ่ายเมื่อก่อนสิ้นปีที่ผ่านมา
วันนั้นผมแวะไปบรรยายพิเศษกับน้องๆ ที่โรงเรียนอาชีวะพระมหาไถ่, พัทยา
ได้มีโอกาสถ่ายภาพร่วมกับน้อง ๒ ท่านที่ผมได้มีโอกาสยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ

ในภาพ น้องกุ้ง หมายเลข (1):
คือ น้องคนแรกที่ทำให้ผมได้ทำ Sharity Project งานแรก
น้องกุ้งเป็นอัมพาตจากอุบัติเหตุครึ่งท่อนระดับเดียวกันผม
ผมได้มีโอกาสรู้จักเพราะแกเข้ามาติดตามงานที่ผมทำตลอด
ได้คุยกัน จนได้ทราบว่า น้องไม่ยอมออกจากบ้าน
ไม่ยอมไปไหน ช่วยเหลือตัวเองได้น้อยมากๆ ร่วม 8 ปี
ผมทนไม่ไหวเลยต้องรีบวิ่งไปดู ใครที่ยังไม่เคยดู ต้องตามไปดู clip นี้ครับ

น้องคนที่สอง น้องหมูแฮม หมายเลข (6):
ด้วยว่าผมมีแฟนเพจมีแวะเวียนเข้ามาตลอดเวลา เป็นจำนวนไม่น้อยครับ
แม้แต่อาจารย์ที่เคยสอนผม ก็เข้ามาดู มาช่วยเชียร์ตลอดเวลา
และกรุณามาเป็นที่ปรึกษาให้โดยตลอด
น้องหมูแฮมเป็นหลานของอาจารย์ผมเองครับ
ทราบข้อมูลจากอาจารย์ผม น้องแกอยู่บ้านมานานมาก
เคยไปเรียน ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ ก็เลยอยู่และให้บ้านดูแลมาพักใหญ่
อาจารย์เป็นห่วงมาก โทรมาปรึกษาผม

ผมไม่รีรอครับ ทั้งกุ้ง ทั้งแฮม ผมเข้าไปคุย ๑ ครั้ง
เพื่อจุดประกาย เพื่อบอกให้รู้ว่า คุณต้องเข้มแข็ง
ต่อไปพวกคุณต้องดูแลคุณพ่อคุณแม่ คุณสามารถเป็นพลังที่จะช่วยเหลือสังคม คนอื่นๆ ได้
(ในภาพที่ 2 หมายเลข (7) และ (8) คือ คุณพ่อคุณแม่ของน้องแฮม)
คุยแค่ครั้งเดียวครับ น้องทั้ง ๒ ท่านก็ยอมไปศึกษาต่อที่โรงเรียนอาชีวะพระมหาไถ่ ตามที่ผมได้แนะนำ

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมแวะไปบรรยายพิเศษให้ความรู้กับน้องๆ ที่โรงเรียน(อีกครั้ง)
ได้มีโอกาสพูดคุยกันไม่มาก แต่สิ่งที่ผมได้รับทราบ คือ

เป็นที่น่าดีใจอย่างมากๆ
ที่ทราบว่า ผลการเรียนของน้องทั้งคู่ทำได้ในระดับดีมากๆ ครับ
นั่นเป็นสิ่งบอกว่า
น้องเค้าไปเรียนและตั้งใจด้วยความมุ่งมั่นที่ดี

ผมหวังที่สุดว่า น้องทั้งคู่ จะเรียนจบออกมา
และเป็นอีกสองพลังที่จะมาช่วยทำงาน ช่วยเหลือครอบครัว
ช่วยเหลือสังคม ตามวาระและโอกาสที่น้องจะทำได้

และหากปราศจากท่านเหล่านี้
งานของ Accessibility Is Freedom ในส่วน ‘ช่วยน้อง’ ก็ไม่สามารถที่จะดำเนินไปได้อย่างราบรื่นแน่นอน
– อาจารย์สัมฤทธิ์ ชาภิรมย์ : ผู้จัดการมูลนิธิพระมหาไถ่เพื่อการพัฒนาคนพิการ และ ผู้จัดการศูนย์พิทักษ์สิทธิคนพิการ (หมายเลข ๕ เพื่อนเรียนร่วมรุ่นผมเอง)
ที่ช่วยประสานงานในทุกๆ เรื่อง ไม่เคยผิดหวังเลย ยอดเยี่ยมมากๆ

– อาจารย์อุดมโชค ชูรัตน์(หมายเลข ๔): ผู้อำนวยการโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่  พัทยา
ขอบคุณที่ให้โอกาสน้องๆ แม้แต่โรงเรียนเริ่มเรียนไปแล้ว ก็ยังกรุณารับน้องแฮมเข้าไปเพิ่ม
การให้โอกาสนี้ เปิดประตูโลกใหม่ให้น้องอย่างแน่นอนครับ

– สมชาย(หมายเลข ๒): เพื่อนร่วมรุ่นผมเอง
ที่ไปร่วมด้วยช่วยกันเสมอเมื่อมีการจัดการบรรยายพิเศษให้น้องๆ

– อาจารย์ธีรพล : อาจารย์ผมเอง
ที่กรุณาโทรมาปรึกษาปัญหาจนทำให้เกิดงาน ‘ช่วยน้อง’ โปรเจค ๒ (ไม่มีภาพ)

– คุณพ่อและคุณแม่ น้องหมูแฮม (ภาพ#๒ หมายเลข ๗ และ ๘)
ในความอดทนที่ฟังผมบ่นตลอดเวลาหลายชั่วโมง ฮ่าฮ่า

– ขอบคุณทุกๆ พลังที่ Support ทุกๆ ท่าน ไมว่าจะเรื่องทุนทรัพย์และด้านอื่นๆ
พลังจากทุกๆ ท่าน ทำให้ผมสามารถเคลื่อนไหวไปไหนมาไหนได้สะดวกขึ้นมากครับ

ขอบคุณผู้ที่ทำงานอยู่เบื้องหลังทุกท่าน ที่ไม่ได้เอ่ยนามครับ