เมื่อช่วงต้นๆ ของวัยทำงานของผม…

ถอยหลังไปเมื่อ 20กว่าปีที่แล้ว ในวัยช่วงต้นๆ ของชีวิตการทำงาน
ตอนนั้นผมทำงานตำแหน่ง Computer Software Engineer ให้กับบริษัทเล็กๆ แห่งหนึ่งครับ

ผมทำงานอยู่ที่นี่ ตึกไดมอนตามภาพอยู่บางรัก/สีลม เป็นตึกที่ผมต้องมาทำงานทุกๆ วัน
ย่านสีลมผมไม่สามารถหาที่พักได้อย่างแน่นอน เพราะค่าเช่าแพงหูดับตับไหม้
ที่พักที่พอจะสู้ราคาไหว และพออยู่อาศัยได้ ก็ต้องข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาไปอีกฝั่ง แถวๆ ถนนเจริญนคร
ขอเล่าเรื่องที่พักนิดหน่อย ที่ต้องบอก ‘พออยู่ได้’ ก็เพราะต้องหาที่ๆ มีห้องด้านล่าง
เพื่อรถเข็นจะได้ขึ้นลงไม่ลำบาก(มาก) และไม่ต้องพึ่งใคร(มาก)
ลองนึกๆ ดูทีสิครับว่ามีที่พักที่ไหน ที่พอจะหาแบบไม่มีบันไดได้บ้าง?

กลับมาเรื่องเดินทางต่อ
ทางเลือกผมมีทางเดียว คือ ต้องนั่งแทกซี่ไปและกลับระหว่างที่พักทุกๆ วันทำงาน
กับเงินเดือน 1หมื่นต้นๆ และค่าใช้จ่ายในการเดินทาง 300บาท/วันเป็นอย่างน้อย
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงกับตัวผมกว่า 15 ปีของช่วงชีวิตที่เริ่มทำงาน กว่าที่จะเก็บเงินผ่อนรถคันแรกได้

ลองคำนวนค่าเดินทางต่อเดือนให้ผมทีครับ

จะเห็นได้ว่าคนที่มีร่างกายบกพร่องนั้น กว่าที่จะพัฒนาตัวเองให้ได้เท่าเทียมกับคนอื่นๆ นั้น
ยากเย็นแสนเข็นแค่ไหน

นี่ผมยังโชคดีอยู่บ้างที่แขนสองข้างยังแข็งแรง ยังพอมีแรง “วัดกันหน่อยซักตั้ง”
หากคุณต้องพิการแบบช่วยตัวเองยังไม่ได้เลย
คุณจะดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างไรกับสภาพสังคมและบ้านเมืองที่เป็นแบบนี้
– – –
ติดตามเรา:
– Facebook : https://www.facebook.com/AccessibilityIsFreedom/
– Web : https://www.accessibilityisfreedom.org/

ประเด็นต่างๆ:
– ซาบะเล่าความจริง : https://goo.gl/F6z8tw
– ความเท่าเทียม : https://goo.gl/Q5495S

– ร่วมสนับสนุนงาน : http://goo.gl/i02iPu
– – –

About saba

เราจะเป็น #หนึ่งพลัง ร่วมเปลี่ยนแปลงสังคม We will be THE ONE who change our country[มานิตย์ ซาบะ อินทร์พิมพ์][Manit Saba Intharapim][マニト・サバ・インサラピム]