เมืองที่วันนี้ผมยังถูกปิดกั้น แต่พรุ่งนี้ ‘ทุกคน’ ต้องใช้ชีวิตอยู่ในเมืองได้อย่างเท่าเทียมกัน

หากเรายืนอยู่ซักที่ในเมือง แล้วเงยหน้ามองรอบๆ เราก็จะเห็นภาพประมาณนี้
ซึ่งสำหรับทุกคน คงเป็นภาพธรรมดาๆ ที่เห็นทุกวัน ไม่ได้พิเศษอะไร
เพื่อให้พวกเราได้เห็นรายละเอียดมากขึ้น ผมเอาภาพมากำหนดจุด ให้พวกเราเห็นปัญหา…

ถนนที่วางระบบไว้ห้ามคนเดินข้าม, มีเกาะกลางแถมด้วยการขึงลวดป้องกัน เพราะเราให้ความสำคัญกับรถมากกว่า
ไม่มีทางข้ามระดับพื้นผิวถนนที่สะดวกและปลอดภัย มีเพียงทางเลือกเดียวคือสะพานลอยเพื่อใช้ในการข้ามถนน และบันไดต่อเชื่อมเข้าอาคาร

ในฐานะคนหนึ่งคนในสังคม ที่วันนี้มีสภาพร่างกายที่แตกต่างจากคนอื่นๆ สิทธิในการใช้พื้นที่เมืองที่ถูกละเลยมาหลายสิบปี
พรุ่งนี้ควรต้องมองในมุมใหม่ จุดบอดต่างๆ ควรถูกแก้ไข เพราะสิทธิการเข้าถึงพื้นที่สาธารณะคือสิทธิขั้นพื้นฐานที่ทุกคนต้องเข้าถึงและใช้ประโยชน์ได้
และผมรับประกันเลยว่า พรุ่งนี้สภาพร่างกายคุณหรือคนข้างๆ คุณจะเปลี่ยนไปอย่างแน่นอน