สูงและห่างเกินไป (รถไฟฟ้า สายสีเหลือง)

“Please mind the gap between the train and the platform”
เมื่อเราเดินทาง เราจะได้ยินคำประกาศให้ระวังช่องว่างระหว่างพื้นสถานีและตู้โดยสารทุกครั้ง
ช่องว่าง ทำให้เกิดอุบัติเหตุได้แน่นอน ระบบถึงต้องประกาศบ่อยๆ
คนทั่วๆ ไปแค่ระวังนิดหน่อย ก้าวขาข้ามให้พ้นไปได้สบาย แต่คนที่มีปัญหาทางการเคลื่อนไหวโดยเฉพาะกลุ่มคนนั่งรถเข็นต้องร้องขอและรอความช่วยเหลือครับ

ทำไมต้องมีช่องว่าง?
1. ตัวตู้โดยสาร มีระบบช่วงล่างและขณะรถวิ่งตู้โดยสารจะโยกเยก ให้ตัวได้ เหมือนๆ กับรถที่เราขับอยู่ทุกวันนี้แหละ
2. ขณะที่รถวิ่งเข้าสู่สถานี เพื่อไม่ให้รถชนกับพื้นชานชาลา ก็เลยต้องมีช่องว่าง มากน้อย ตามข้อกำหนดการให้ตัวของตู้โดยสารและความเร็ว

รถไฟฟ้าสายสีเหลืองที่กำลังวิ่งทดสอบอยู่ในตอนนี้ พบว่า ช่องว่างระหว่างพื้นชานชาลาและระดับพื้นตู้โดยสารมีความสูงและความห่างมากกว่าทุกระบบที่วิ่งอยู่ตอนนี้ครับ

การป้องกันผู้โดยสารก้าวพลาด รถไฟฟ้าสายสีเหลือง มีการใช้ gap filer เป็นก้อนยางช่วยไม่ให้ขาตกลงไปในช่องว่างแล้ว
แต่กลุ่มผู้โดยสารที่ใช้รถเข็น ยังติดปัญหาครับ

ให้นึกภาพถึงรถไฟฟ้าทุกระบบที่วิ่งใน กทม ผมขึ้นและลงได้เองสบายมาก
แต่สายสีเหลือง ดูแล้ว ตามภาพ “ผมยังไม่กล้า” ครับ ทำได้อย่างเดียว คือขอความช่วยเหลือเจ้าหน้าที่นำทางลาดมาวางให้ และไม่แนะนำให้ลองครับ

คำแนะนำสำหรับการสร้างระบบใหม่:
1. ระบบขนส่งสาธารณะที่ดี คือ ระบบที่ออกแบบให้ผู้โดยสาร “ทุกคน” เดินทางได้เอง
2. คำนึงถึงคน “ทุกกลุ่ม”, ต้องไม่ลืมสภาพร่างกายทุกคนเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ไม่เว้นแม้แต่พนักงานผู้ให้บริการหรือคนสร้างด้วยเช่นกัน ทุกๆ คนนั่นแหละครับ
3. ระยะความสูงและห่าง ให้มีน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้
4. ระบบใหม่ๆ ควรกำหนดให้โรงงานผลิตตู้โดยสาร มีระบบทางลาดอัตโนมัติ รถจอด ทางลาดยื่นออกมา “ผู้โดยสารทุกคน สะดวกและปลอดภัย”

ลงไว้เพื่อเป็นข้อมูลการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานใหม่ๆ
หากระบบออกแบบมาดีพอ เราก็ไม่ต้องได้ยินคำประกาศ และทุกคนไม่ต้องขอ ไม่ต้องรอความช่วยเหลือ ช่องว่างความเหลื่อมล้ำลดไปได้อีกหนึ่งอย่าง
ผู้ให้บริการลดคน ลดงาน ลดค่าใช้จ่าย
ทุกคน WIN WIN ครับ

https://www.accessibilityisfreedom.org/category/ขนส่งสาธารณะ/

#ความปลอดภัย
#ขนส่งสาธารณะเพื่อทุกคน
#BTS #รฟม #กรมราง #กระทรวงคมนาคม