ปัญหาสำนึกสาธารณะ อย่ามัวแต่โลกสวย มาช่วยผมแก้ปัญหา…

มี comment จากโพสก่อนๆ ว่า “ให้มองโลกในแง่ดีบ้าง”
ทำไมผมจั่วหัว “ปัญหาสำนึกสาธารณะ อย่ามัวแต่โลกสวย มาช่วยผมแก้ปัญหา”
ขออนุญาติพูดกันแบบไม่อ้อมค้อมว่า…
สังคมไทย ณ ทุกวันนี้ เรามีปัญหาสำนึกสาธาณะมากมาย
นี่คือสิ่งที่ส่งผลกระทบทุกๆ อย่าง

#ปัญหาที่จอดรถคนพิการ
#ปัญหาทางเท้า
#ปัญหาจราจร #ปัญหาอุบัติเหตุบนถนน
#ปัญหาขยะ
#ปัญหาโกงและกิน (ที่ปากก็บอกว่ารักพ่อ แต่การกระทำ…)
#ปัญหาคนพิการที่ยังออกไปสู่สังคมไม่ได้ เพราะสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานในระบบขนส่งสาธารณะยังเป็นลูกผี
และปัญหาอีกร้อยแปด พันเก้า..

ปัญหาเหล่านี้ ต้นตอคือสำนึกสาธารณะของคนในสังคม

อยากให้ปัญหาหายไป ไม่มีทางอื่นนอกจากต้องลงมือช่วยกันแก้ไข
ถ้าขี้เกียจแก้ อย่างน้อยก็อย่าทำซะเอง

ผมกระโดดลงมาช่วยแก้ปัญหา เป็น content creator เกือบๆ full time ทำแทบเรียกได้ว่าด้วยตัวคนเดียว
เดชะบุญที่ยังพอมีคน พอมีทีมที่เห็นมูลค่าที่เรามุ่งมันทำ ลงแรงมาช่วย และสนับสนุน
แต่เชื่อไหมครับ? เราทำงานชิ้นนี้มามากกว่า 3ปี สิ่งที่ผมได้รับคือ:

เพจนี้มีคนกดถูกใจหมื่น3+ติดตามหมื่น3
และมีสมาชิกประจำเพียงน้อยนิด ที่กรุณาช่วยช่วยแชร์ ช่วยไลค์และช่วย comment

เป็นไปได้อย่างไรครับ????

คนพิการ: ขอโทษครับ ปัญหาของคุณเต็มๆ จะรอให้ใครช่วยแก้?
คนที่ไม่พิการ: ขอโทษครับทุกคนมีโอกาสเป็นคนพิการ อีกหน่อยคุณก็อาจจะได้ใช้ ไหนจะสมาชิกคนในครอบครัวคุณอีก

50ปีของชีวิตผม ผมเชื่อว่า เวลาพูดดีๆ ทำดีๆ มันเลยมานานแล้ว
ผมโลกไม่สวย ผมพูดไม่น่าฟัง… ผลกระทบเกิดขึ้นกับผมมาตลอดเวลา ไม่เป็นไรผมรับมันเอง
ขอเพียงให้ปัญหามันดีขึ้นผมก็พอใจแล้ว…

กราบทุกคน “อย่ามองเพียงมุมโลกสวย” เข้ามาช่วยผมแก้ปัญหา ในทุกๆ ทางที่คุณทำได้ครับ!!!
นี่ปัญหาสำนึกสาธารณะหนึ่งอย่าง คือภาพที่เราเห็นกันทุกวันจนเอือมระอา:

มาเซราติ คันละ 20ล้าน ที่ใช้สิทธิที่จอดรถคนพิการ
โดยใช้ข้อแก้ตัวว่า ตัวเองคือครอบครัวที่มากับเด็ก… ดูตามลิงค์ครับ https://goo.gl/8Yfv6j