“ทำไมนะ…”

วันนี้มีนิทานสั้นๆ อยากเล่าให้ฟัง…

ภาพที่เห็นเป็นกลอนล็อคประตูด้านใน #ห้องน้ำคนพิการ #พาราไดซ์พาร์ค ฝั่งตลาดชั้น G, อาทิตย์ที่ผ่านมา มี 2 ครั้งที่ผมเปิดประตูจะเข้าห้องน้ำแล้วพบว่ามีคนข้างในกำลังใช้ห้องน้ำอยู่

หนึ่งรายเป็นครอบครัวที่กำลังพาคุณยายทำธุระอยู่ในห้องน้ำ, อีกหนึ่งรายเป็นคุณตาที่กำลังเข้าห้องน้ำคนเดียว ผมพึ่งเปิดเจอ วันนี้เอง, พอผมแวะกลับไปดูก็พบว่า ที่ล๊อคประตูมันหัก ล็อคประตูได้ตามภาพ

ผมขับรถกลับมาบ้าน ก็ได้แต่นั่งนึกว่า ทำยังไงนะ สังคมไทยถึงจะมีคนที่คอยดูแลเป็นห่วงเป็นใยสิ่งต่างๆ รอบๆ ตัวเพิ่มขึ้นได้บ้าง, ทำยังไงนะเราจะมีคนที่เห็นปัญหา แม้เพียงสิ่งเล็กน้อย ก็ไม่ปล่อยให้ผ่านเลยไป

ทุกสิ่งอย่างในสังคม สมาชิกในสังคมนี่แหละครับต้องเป็นคนช่วยกันดูแล

วันนี้เป็นเรื่องเล็กๆ ที่เราไม่ได้เดือดร้อน แต่อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ของคนบางคน
วันนี้เราไม่ได้รับผลกระทบ แต่พรุ่งนี้ไม่แน่ แม้ไม่ใช่เราก็อาจจะเป็นคนข้างๆ เราก็เป็นได้
ก็แค่เดินไปหาเคาน์เตอร์เซอร์วิสแล้วแจ้งน้องๆ ก็เท่านั้นเอง

ท่ามกลางสังคมที่ต่างคนต่างต้องเอาตัวรอด จะมีใครบ้างไหม ที่คอยมองคอยช่วยคนรอบๆ ข้างบ้าง เรามาช่วยกันพายเรือทวนน้ำกันเถอะครับ