ไม่ว่าเราจะไปที่ไหนๆ หากพอมีเวลาซักติด ให้ลองหยุดยืนนิ่งๆ มองไปรอบๆ ตัว แล้วหลับตา
สมมุติว่า ‘เรามองไม่เห็น’ เราจะเดินทาง ใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร?
พอดีผ่านไป ก็เลยถ่ายรูปไว้ บอกไว้ก่อนว่า ไม่ได้ตั้งใจเอามาประจานนะครับ เพียงแค่ยกเป็นตัวอย่างเล็กๆ เท่านั้น
ป้ายบอกอัตราค่าโดยสาร และป้ายอื่นๆ นั้น การออกแบบตั้งแต่ต้น หากมีแนวคิดเพื่อคนทุกกลุ่ม ไม่ว่าจะเป็น กลุ่มคนที่มีปัญหาทางด้านการมองเห็นทุกรูปแบบ, กลุ่มคนนั่งรถเข็น, กลุ่มคนที่มีปัญหาด้านจิตใจและพฤติกรรม แต่อื่นๆ เราก็จะมีป้ายและข้อมูลที่ทุกคนสามารถเข้าถึงได้อย่างเท่าเทียมกัน
การแก้ไขปัญหาเหล่านี้อาจจะใช้เทคโนโลยีต่างๆ ช่วยได้ ผมก็ยังเห็นว่าสิ่งพื้นฐานที่จำเป็นต้องมีรองรับก่อนเป็นอันดับแรกและสำคัญมากครับ
สมมุติว่า… เรามีแอ๊ปบนมือช่วยเหลือ บอกข้อมูลแทน แต่ ณ วันหนึ่งก็จะมีคนที่แบตหมด มือถือใช้ไม่ได้ เดือดร้อน สิ่งพื้นฐานที่กล่าวถึงจะช่วยได้ครับ
เพื่อคนคนทุกคนดำเนินชีวิตได้อย่างอิสระ มีเกียรติ มีศักดิศรี มีคุณค่า มีความภูมิใจ สง่างาม อย่างเท่าเทียมกัน
ร่วมกันเปลี่ยนสังคมไทย เปลี่ยนแนวคิด ส่งต่อความรู้ร่วมกัน ฝากทุกท่านครับ