คุณเห็นแล้ว ดีใจหรือเสียใจ?

สังคมไทยมักดีใจ อิ่มใจ ชื่นใจ เมื่อได้เห็นการช่วยเหลือกัน
ทุกๆ ครั้งผมอดเป็นห่วงไม่ได้ ต้องออกมาพูดให้มองภาพกันลึกๆ แยกกันเป็นเรื่องๆ ครับ…

การช่วยเหลือกัน เป็นเรื่องดีงาม เป็นเรื่องที่ควรต้องทำ สิ่งเหล่านี้จะส่งให้สังคมเราอยู่ร่วมกันได้อย่างเป็นสุข ทุกคนมีความสุข…
แต่อยากให้หันมามองกันลึกๆ ภาพนี้แสดงให้เราเห็นอะไรบ้าง…1. คุณยาย อายุมากแล้ว เดินไม่ไหวต้องนั่งรถเข็น คุณยายและครอบครัวก็อยากมาเที่ยว ทุกคนควรมีความสุข
2. คุณยายเป็นผู้หญิง + คนแบกเป็นผู้ชาย
3. สุขภาพ คุณพี่เจ้าหน้าที่ เราอาจจะมีคนที่ไม่แข็งแรง กลับไปอาจจะหลังเดี้ยงหลายวัน
4. ให้ดูแววตา ความกังวลของคุณยายและคุณพี่ที่เดินตาม
5. ให้คิดถึงครอบครัวอยากพาคุณยายมาเที่ยว มีความสุข และเวลาที่คุณยายขึ้น ลงตู้โดยสาร หรือมไม่ก็เวลาอยากเข้าห้องน้ำ
6. ตัดภาพฉับ มาดูรัฐธรรมนูญแห่งราชอาญาจักรไทยเขียนไว้ชัดเจน “ทุกคนมีสิทธิ เสรีภาพเท่ากัน” และกฏหมายทุกฉบับกำหนดทุกอย่างรองรับไว้ชัดเจนแล้ว

ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะต่อว่าคนโพสหรือ รฟท ครับ สิ่งที่ผมยกมา คือ สังคมในภาพรวม และเราต้องช่วยกันเปลี่ยนอย่างเร่งด่วน

คำว่า “ไม่คุ้มค่า” ที่ผู้บริหาร รถไฟไทย พูดบ่อยๆ รวมถึงการประกาศอย่างเป็นทางการ ควรรู้ตัวและเลิกพูดได้แล้วครับ

https://www.accessibilityisfreedom.org/category/ขนส่งสาธารณะ/

#ขนส่งสาธารณะเพื่อทุกคน
#รฟท #กรมราง #กระทรวงคมนาคม
– – – –

อ้างอิง โพสต้นทาง: https://www.facebook.com/groups/480643532545009/posts/1401171530492200/

“ขอชื่นชมน้องชายพนักงานรถไฟที่สุดยอดของความมีน้ำใจดีงาม กล่าวคือในขบวนรถไฟลอยน้ำท่องเที่ยวเขื่อนป่าสักฯวันที่ 24 ธันวาคม 2565 ขากลับกรุงเทพฯ อาม่าผู้โดยสารที่มากับลูกหลานแกนั่งวิลแชร์เดินไม่ได้แต่ลูกหลานอยากพาให้แกมาเที่ยว ลูกหลานก็กำลังจะเคลื่อนย้ายอาม่าแกจากตู้หนึ่งไปยังที่นั่งของแกอีกตู้หนึ่ง แต่วิลแชร์ไม่สามารถพาแกไปได้เพราะทางในรถไฟมันแคบ น้องพนักงานประจำรถไฟท่านนี้ซึ่งมีร่างกายที่สูงใหญ่แข็งแรงกว่าเพื่อนจึงรับอาสาพาอาม่าไปยังตู้ที่ต้องการโดยการพาขี่หลังไปอย่างที่เห็น หลังจากน้องพาอาม่าไปส่งยังที่นั่งของแกแล้ว น้องแกก็มายืนเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเหงื่อ เหนื่อยอย่างเห็นได้ชัด เราดูแล้วก็อมยิ้ม ขำๆเล็กน้อย อามาแกก็คงตัวหนักไม่ใช่เล่น 😅
ปลื้มใจแทนการรถไฟไทยที่มีบุคคลากรที่ดีเยี่ยมเช่นนี้ครับ”