Tag Archives: MRT สายสีน้ำเงิน

เมื่อวานผ่านไป MRT สายสีน้ำเงิน สถานีเพชรบุรี (ที่พวกเราชอบเรียกกันว่า รถไฟฟ้าใต้ดิน) ช่องลับที่ผมเคยเฝ้ามองและพูดถึงตลอด ณ ตอนนี้กลายเป็นชั้นร้านค้าเรียบร้อยแล้วครับ ที่บอกพูดถึง ผมพูดถึงในแง่ จุดนี้มันแสดงให้เห็นความไม่เท่าเทียมได้ชัดเจนเหลือเกิน

หลังจากที่ MRT สายสีน้ำเงินทำการเชื่อมต่อกับ MRT สายสีม่วงเสร็จ เราก็ได้โอกาสทดสอบการเดินทางโดยเดินทาง จาก ARL ฝั่งสุวรรณภูมิ > ARL มักกะสัน > MRT เพชรบุรี > MRT เตาปูน > เปลี่ยนสาย MRT สีม่วง >  MRT สีม่วง สถานีตลาดบางใหญ่ พบการเดินทางราบรื่นดีครับ แต่ยังมีปัญหาที่ต้องปรับปรุงตามนี้ครับ

ผมกำลังไล่สรุปปัญหาระบบขนส่งสาธารณะ/รถไฟฟ้า พอดีเจอภาพที่เคยถ่ายไว้ เป็นปัญหา การใช้เครื่องหมายผิดพลาด ป้ายลิฟท์บอกตำแหน่งที่ผมกำลังชี้อยู่นี่ล่ะครับ

เหตุไม่สู้ดีนัก เกิดบนระบบ รถไฟฟ้าบ้านเรา   เมื่อเร็วๆ มานี้ เป็นส่วน inspire ทำให้ผมต้องคลิ๊ปนี้     คนทั่วไปยังมีทางเลือกได้ แต่คนพิการ ตรงข้าม ไม่มีสิทธิที่จะเข้าถึงระบบสาธารณะได้โดยอิสระ ไม่มีสิทธิแม้แต่..จะ..กลัว… เหตุเกิดที่ ‘ช่องลับ’ เป็นมาอย่างไร โปรดติดตามชม

ให้สัมภาษย์ไว้ซักพักแล้วครับ น้องเพิ่งส่งมาให้ “กฎหมายรัฐธรรมนูญกำหนดไว้ว่า สิทธิมนุษย์มีเท่าเทียมกัน พวกเราก็เหมือนกัน ไม่ต่างกันเพราะเป็นมนุษย์เหมือนกัน คนเราถ้าไม่ตายก่อนทุกคนก็อาจเป็นคนพิการได้เช่นกัน” ขอบคุณโพสต์ทูเดย์ ลิงค์บทความต้นทาง ครับ

MRT สถานี เพชรบุรี นอกจากลิฟท์ที่ชั้นพื้นดินไม่ครบแล้ว ชั้นร้านค้า – ชั้นจำหน่ายตั๋ว ก็ไม่ครบเช่นกัน       คนที่ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์บ่นกันว่าใช้บันไดเลื่อนมันอ้อม มาดูคนพิการที่ใช้รถเข็นต้องเข็นรถข้ามฟากไปมาบ้าง ผมเดินทางทุกครั้ง ก็จะถูกพาเข้าถ้ำแบบนี้เป็นเรื่องปกติ เข็นรถอ้อมไปอ้อมมายังกะหนังอินเดีย

ขณะที่การดำเนินการสร้างลิฟต์คนพิการ ในสถานีรถไฟฟ้าบีทีเอสยังไม่แล้วเสร็จ และล่าช้ามากกว่าหนึ่งปี จากที่ศาลปกครองมีคำสั่งให้กรุงเทพมหานครดำเนินการให้แล้วเสร็จภายในวันที่ 21 ม.ค. 59 ล่าสุด กลุ่มคนพิการรวมตัวกันไปรับฟังการฟ้องร้องค่าเสียหาย จากการเสียโอกาสในการเดินทางทัดเทียมกับคนทั่วไป ประเด็นนี้ถือเป็นการสะท้อนความเหลื่อมล้ำของการเข้าถึงระบบขนส่งมวลชนของไทย

คนพิการ คือคนหนึ่งคนในสังคม เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นญาติ เป็นครอบครัว อาศัยอยู่ในสังคมเดียวกัน เพียงแค่มีร่างกายบางส่วนบกพร่อง และความบกพร่องของร่างกายนั้น ทำให้โอกาสเรามีน้อยกว่า รัฐฯ มีหน้าที่ต้องช่วยเหลือ ส่งเสริมให้คนพิการ ให้คนทุกคนเกิดความเท่าเทียม

ทุกๆ ครั้งที่ผมเดินทางใช้รถไฟฟ้า บางทีก็ต้องเข้าห้องน้ำระหว่างเดินทางบ้าง เนิ่นนาน หลายปีมาแล้ว ล่าสุดลงสำรวจเมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ก็ยังพบว่า ห้องน้ำรถไฟใต้ดิน MRT เนี๊ยะ…

เมื่อคนพิการ ต้องเดินทาง โดยระบบขนส่ง สาธารณะ เช่น รถไฟฟ้าใต้ดิน หรือ MRT นี่แหละครับ ปกติแล้วผู้ให้บริการมีการจัดการ ดูแลผู้โดยสาร “คนพิเศษ” ให้อย่างดีครับ ที่ต้องดูแลอาจจะเพราะด้วยตัวระบบเอง “ยังไม่สามารถเข้าถึงได้ 100%” เช่น ลิฟท์บางตัวต้องล๊อคไว้ จะเปิดเฉพาะผู้โดยสารพิเศษเท่านั้น (เพราะออกแบบลิฟท์มาขัดกับการให้บริการ) หรืออาจจะเพราะด้วยเหตุผลเรื่องความปลอดภัยของผู้โดยสาร (อันนี้ต้องให้ credit อย่างมากๆ)