Accessibility Is Freedom เท่าเทียม, เท่ากัน | We are all equal
ย้อนเวลาไปตอนผมเรียนจบมัธยมต้นใหม่ๆ ตอนนั้นผมเป็นคนพิการ version แรก ตั้งแต่เด็กผมได้รับเชื้อโปลิโอทำให้ขาหนึ่งข้างไม่แข็งแรง โตมายังพอใส่เหล็กดาม-พอเดินกะเผลกๆ ได้ ตอนผมเล็กๆ ครอบครัวเรายากจนมากครับ แม่คนเดียวเลี้ยงลูก 4 คน เด็กบ้านนอก ใส่กางเกงตูดขาด ถ้าเคยดูหนังเรื่อง ‘ครูบ้านนอก’ นั่นล่ะใช่เลย เรียนจบ ก็อยากหางานทำเพื่อส่งตัวเองเรียนต่อ ตัดสินใจเข้าไปขออาศัยอยู่กับคุณป้าที่ตัวจังหวัด พยายามหางานทำจนได้เป็นเด็กปั่นจักรยานส่งหนังสือพิมพ์ ทำอยู่เป็นหลายปี ทำงานหาเงินเอง อยากเรียนอะไรก็เรียน ดำเนินชีวิต คิดด้วยตัวเอง ตอนนั้นผมเรียนอะไรรู้มั้ยครับ? เรียนเฉพาะด้านที่อยากทำงาน เจ๋งไหม พิมพ์ดีด, บัญชี แล้วก็ขยายไปสู่โปรแกรมเมอร์ในที่สุด อย่าเพิ่งตกใจครับ ตั้งแต่ผมอายุ 18 ปี ผมเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ภาษาเบสิคได้แล้วนะ!!!
Read More »ชายผู้ที่สร้าง ‘ซาบะ’ ให้เป็นคนที่สมบูรณ์ได้ถึง ณ ทุกวันนี้
