ญี่ปุ่น ภาค 1

สำรวจและทดสอบรถไฟที่ญี่ปุ่น ผมไปมาเมื่อปีที่แล้วครับ ไปกันส่วนตัวเงียบๆ เพื่อสำรวจและศึกษาเรื่องพวกนี้เน้นๆ เลย ระบบการเดินรถที่ญี่ปุ่น เป็นการออกแบบที่ถูกบังคับด้วยเพราะจำนวนประชากรที่แออัดเอามากๆ การเดินทางในหนึ่งช่วงเวลา โดยเฉพาะช่วงเวลาเร่งด่วน คนนี่ยังกะหนอนครับ

ญี่ปุ่นมีพื้นที่น้อยกว่าบ้านเรามาก พอพื้นที่น้อย ก็ส่งผลให้พื้นที่มีราคาสูง และแน่นอน ส่งผลกระทบถึงการเข้าถึงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ่ายภาพเป็นร้านอาหารไม่ไกลจากที่พัก เพื่อให้เห็นราคา และเพื่อบอกว่า ร้านนี้เป็นร้านที่กว่าจะหาได้ว่ามีโต๊ะให้นั่ง ‘ไม่ง่าย’ ครับ

ใช่ว่าที่ญี่ปุ่นอะไรก็จะสะดวกไปเสียทั้งหมด สิ่งหนึ่งที่เจอปัญหาพอควร คือ ร้านอาหารครับ เนื่องจากพื้นที่ใช้สอย มีน้อยกว่าบ้านเราเยอะมาก ราคาที่ดินไม่ถูกอย่างแน่นอน

สิ่งที่ผมได้รับรู้ รับฟังมาตลอด คือ ความมีระเบียบวินัย เคารพกฏ และรู้หน้าที่ของตัวเอง เป็นธรรมชาติของคุณญี่ปุ่น จำได้ไหมครับ เมื่อตอนญี่ปุ่นเจอซึนามิข่าวออกทีวี ผู้คนหิวจะตายก็ยังเข้าคิวกันเลย.. สำหรับผมไปเที่ยวไม่เหมือนคนอื่น แสดงว่าย่อมมีสิ่งจูงใจอย่างแน่นอน ไปเที่ยวญี่ปุ่นครั้งนี้ เรื่องนี้ เป็น 1 เรื่องที่ผมต้องการจะได้คำตอบ…

ตลอดเวลา 5 วันเต็มๆ ที่ผมอยู่ญี่ปุ่น ผมเลือกที่จะท่องเที่ยวแบบใช้ชีวิตเหมือนคนญี่ปุ่นปกติทั่วไป เพื่อที่จะได้เรียนรู้ ได้ศึกษาสิ่งต่างๆ ให้ได้มากที่สุด แผนเดินทางหาข้อมูลนิดเดียวครับ จะมีก็แค่กำหนดไว้คราวๆ ว่าวันไหน ไปไหนบ้าง

สวัสดีครับ เรื่องเล่าจากที่ไปเที่ยวญี่ปุ่นมา ยังไม่หมดง่ายๆ หรอกนะครับ มีเวลาเมื่อไหร่ จะทยอยเอามาเล่าทีละนิดทีละหน่อย ให้อ่านกันเพลินๆ ครับ อ๋อ บอกกันไว้สักนิดครับ ว่าแหม ดูผมเขียนแล้ว มีแต่เรื่องชมจังเลย เรื่องติไม่มีเลยหรือยังไง ออกตัวเลยว่า ผมไปเพื่อเรียนรู้ สิ่งต่างๆ เรียนรู้วัฒนธรรมที่นั่น

เมษายน 2015 ญี่ปุ่นเป็นเกาะขนาดใหญ่ เนื้อที่ใช้สอยน้อยกว่าบ้านเราร่วมเท่าตัวครับ (ไทย:513,114.6ตรกม / ญี่ปุ่น:377,835ตรกม – ขอบคุณข้อมูลจาก wikipedia (http://en.wikipedia.org) เพราะงั้นพื้นที่ต้องถูกใช้งานกันอย่างสุดๆ จริงๆ คนมีบ้าน มีรถนี่ สำหรับบ้านเราเป็นเรื่องที่ “สบายๆ, ใครๆ ก็มี” ที่ญี่ปุ่นไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่นอนครับ

“การดำรงชีวิตอิสระ” คำๆ นี้หลายๆ ท่านอาจจะไม่เคยได้ยิน แต่พวกเรา กลุ่มคนที่มีปัญหาในเรื่องกายภาพ โดยเฉพาะเรื่องการเคลื่อนไหว เราคุยกันเรื่องนี้เยอะมากครับ เทียบกันซ้ายและขวา 5 วันที่ผมไปใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่น ผมอยากไปไหน ผมไปเลย ไปได้เลย โดยไม่ต้องมานั่งคิด นั่งห่วงว่า “โน้นจะไปได้มั้ย นี่จะได้รึเปล่า?” ผมหมายถึงอย่างนั้นจริงๆ ครับ

อยู่ญี่ปุ่น 5 วัน เราเลือกที่จะเดินทางส่วนใหญ่ใช้รถไฟฟ้า รถเมล์และเดินเท้ากันเป็นหลัก เราตั้งใจใช้ชีวิตเหมือนๆ คนญี่ปุ่นธรรมดาทั่วไป เพราะอยากสัมผัส เรียนรู้ถึงวัฒนธรรม และเราอยากสัมผัสสิ่งต่างๆ รอบๆ ตัว และแล้วในที่สุด เราก็ได้เจอ ‘คุณยายใจดี’ ท่านนี้…

มาญี่ปุ่นเจอพี่ๆ ทักทาย กำลังนั่งถ่ายรูปสาวๆ อยู่ที่ฮาราจูกุ พี่เค้ามาทัก กำลังเพลินๆ ตกใจหมดเลย 555 ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ ครับ