หลังออกจาก รพ ผมมีปัญหาแผลกดทับเรื่อยๆ บางปีเป็นถึงสอง ครั้งต้องเข้าห้องผ่าตัดบ่อยๆ
ทำให้ผมต้องพยายามรักษาตัวให้ดีที่สุด ไม่ยอมออกกำลังกาย ไม่ยอมทำอะไรที่จะเป็นประเด็นเลย
หลายสิบปีผ่านไป จนเมื่อสองปีที่ผ่านมา ผมรู้สึกได้ด้วยตัวเอง กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
ร่างกายแพ้ต่อสิ่งต่างๆ ได้ง่ายมาก ที่หนักสุดคือสมองที่คิดช้าลงมาก
ผมตัดสินใจ ‘หักดิบ’ ค่อยๆ เริ่มเข็นรถออกกำลังกาย ทีละนิดๆ
เอาง่ายเข้าว่า ใช้สวนสาธารณะเล็กๆ ใกล้ที่พัก จากไม่กี่รอบ จนได้ระยะ 5กิโลฯ 10กิโลฯ
แล้วก็ขยับมาที่สวนหลวง ร 9 ซึ่งมีพื้นที่ใหญ่กว่า 2 ปีผ่านไป
ตอนนี้รักษาระยะอยู่ที่ 21กิโลฯ ด้วยเวลา 2 ชั่วโมงต้นๆ มาพักใหญ่แล้ว
ตอนนี้ระยะทางใกล้แตะ 700กิโลเมตรแล้ววว วว วว ว วว วววววว
เป้าของผมคือออกกำลังกายให้มากที่สุดสลับระหว่างเข็นรถและฟิตเนท
ประเมินจากร่างกาย ผมจะไประยะมาราธอน แน่นอนครับ
เสียดายที่สวนหลวง ร 9 ปิดเร็วไปนิด ไปเร็วก็แดดร้อนนนนน
ภายใต้โครงการนี้ เพียงแค่ ขอให้มี ‘สุขภาพที่ดี ฟิตแอนด์เฟริม’ แก่มันต้องแก่แบบเก๋าๆ สิน่ะ
เชื่อได้เลยครับ ผมพิสูจน์ด้วยตัวผมเอง เมื่อออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ทุกอย่างจะตามมา
กระซิบครับ ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมออายุวิ่งสวนทาง
อ๋อ แผลกดทับวิ่งหนี หายไปไหนแล้วไม่ทราบ 555
เมื่อใจแข็งแรงและร่างกายแข็งแรงแล้ว เราก็จะสามารถที่จะมีพลังช่วยเหลือคนอื่นได้ดียิ่งขึ้น
อย่าปล่อยให้ร่างกายเราไปถึงจุดที่ไม่สามารถถอยหลับกลับไปได้แล้วนะครับ
มาออกกำลังกายด้วยกัน ลุยครับ!