“กฏหมายเป็นเรื่องรอง สำนึกสาธารณะ, การเคารพสิทธิและความเหมาะสมต้องมาก่อน”
หากทำได้ สังคมก็จะอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข
ที่จอดรถคนพิการถามว่า “ใครจอดได้บ้าง?”
ตอบง่ายๆ ไม่เห็นจะต้องคิด “ก็คนที่จำเป็นยังไงล่ะ…”
ผู้สูงอายุ> “แม้จะ 60+ แต่ร่างกายยังแข็งแรง ก็ไม่สมควรจอด”
ครอบครัวที่มากับเด็ก> “เด็กแข็งแรงวิ่งได้แล้ว ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ก็ไม่สมควรจอด” (ขอหน่อยเหอะ เห็นมันทุกวัน)
คนท้อง> “ที่ไม่ได้อยู่ในระยะที่จำเป็นต้องใช้ ก็ไม่สมควรจอด”
และสุดท้าย คนพิการที่ไม่จำเป็น> “แม้มีสิทธิ ก็ไม่ควรจอด”
ส่วนคนที่ร่างกายแข็งแรง “จะไปจอดทำเบื๊อกอะไร?”
ภาพที่เห็นคือ ที่จอดรถคนพิการที่ห้างเมกาบางนาครับ ทำไว้ดีมาก สุดยอดมาก ป้ายมีบอกไว้ครบ
นี่คือสิ่งที่เจ้าของสถานที่ ทำได้ดีที่สุดแล้วครับ
จะมีใครเคยสนใจอ่านกันบ้างไหมนะ?
ผมอยากฝากที่สุด คือ คนที่มีสิทธิแต่ไม่ใช้และยอมเหลือพื้นที่ให้คนอื่นที่เดือดร้อนกว่า
เป็นสิ่งที่สมควร ต้องทำและเกิดความภูมิใจว่า “เห้ย ข้าได้ช่วยเหลือคนอื่น เราคือคนดีหนึ่งคนของสังคมนะ!”
ฝากไว้ ในใจพวกเราทุกคนครับ!