สังคมเรียกผมว่า ‘นักรณรงค์เพื่อสิทธิคนพิการ’

ตัดออกมาจากงานสัมภาษณ์ บทสรุปของการทำงานที่ผ่านมา กว่าจะถึงวันนี้ไม่ง่ายเลย กับสภาพแวดล้อมที่จำกัด โดยเฉพาะงบในการทำงาน

ออกตัวว่า ผมไม่ต้องการโฆษณา ไม่ต้องการเป็นคนเก่ง ไม่ต้องการเป็นฮีโร่ ผมก้าวข้ามเรื่องพวกนี้มาตั้งแต่เริ่มทำงานเพื่อสังคม มีเพียงแค่ความต้องการที่จะ ‘เปลี่ยนให้สังคมเราดีขึ้น’ เท่านั้น ใหญ่เกินตัว แต่ไม่ทำไม่ได้ครับ

มีงานเบื้องหลังเกิดขึ้นมากมาย ผมใช้เครื่องมือและความรู้ทุกอย่างเพื่องานนี้ ขอบคุณพลังจากเครือข่ายทุกท่านที่ร่วมกันทำงาน ผู้สนับสนุนทุกท่าน และน้องๆ อีกหลายกลุ่มหลายท่าน ที่มาช่วยตลอดเวลา และต้องไม่ลืมกลุ่มสื่อฯ ทุกๆ ท่านครับ

จากที่ ที่จอดรถคนพิการแทบไม่มี ตอนนี้มีเกือบทุกห้าง ทั่วประเทศ
จากที่ สังคมแทบไม่รู้เรื่องราวคนพิการ ตอนนี้เป็นหนึ่งประเด็นหลักที่สังคมให้ความสนใจและตอบรับ…

อย่าลืมว่า ผมคนเดียวทำได้เท่านี้ ลองคิดดูว่าถ้ามีคล้ายๆ ไอ้เจ้าซาบะอีกร้อยคน, พันคน หมื่นคน แสนคนจะเกิดผลกระทบได้มากแค่ไหน
อย่าลืมมาช่วยงานสังคมบ้าง วันนี้คุณอาจจะอยู่ได้ไม่เดือดร้อน แต่เมื่อสังคมแย่ลงๆ สุดท้ายทุกคนก็อยู่ไม่ได้

ตื่นเถิดครับ ประเทศไทยเป็นของเราทุกคน ช่วยในจุดที่คุณทำได้นะครับ